Weekend-impressies

Door dikke sneeuwbuien reden we met niet meer dan honderd kilometer per uur westwaarts. Kerstmuziek klonk uit de radio.

Het hotel was gevestigd in een oud huis. De trap kraakte nostalgisch toen we ons koffertje naar boven brachten. Ik keek uit het raam en slaakte een kreet van verrassing: 'Ik zie de zee! Peer, kijk nou... de zee!'

Toen we de straat uitliepen richting het strand kwamen we in de wind terecht. Westerstorm. Pal tegen. Opeens was ik Peer kwijt. Toen ik achterom keek zag ik hem de straat doorrennen. Achter zijn muts aan.

Golven beukten zo hard tegen de onderkant van de Pier dat het water over de railing sloeg. Wij zaten binnen, in het restaurant, achter een warme chocolademelk met slagroom én gebak. We voelden de Pier af en toe trillen van het gebeuk van de golven. 'Wow,' riepen we.

We wandelden over de bijna verlaten boulevard richting het restaurant. Ik stak mijn hoofd nog iets dieper in mijn sjaal en stopte mijn handen in de zakken van mijn jas. 'Oh, wat hou ik toch van dit soort verlatenheid,' verzuchtte ik. 'Lege badplaatsen in de winter, dat is écht heel erg fijn!'

In de ontbijtzaal werden we opgewacht door een statige oude meneer. Keurige broek. Overhemd. Spencer. Mooi oud hoofd met grijs golvend haar. 'Wenst u koffie of thee mevrouw?' vroeg hij. En heel even voelde het alsof we een butler hadden. 'Koffie graag,' zeiden we.

'Klik. Klik. Klik. Klik' deed mijn fototoestel. 'Hoeveel foto's heb je nou al van het Kuhrhaus?' vroeg Peer. 'Eh.. ik denk, door de jaren heen, misschien wel honderd,' zei ik lachend. Maar als je verliefd bent op zo'n mooi gebouw, dan wil je daar toch heel veel foto's van maken? Bovendien. Het licht is iedere keer nét even anders. Dus ik moest wel. Klik. Klik. Klik.

We liepen gearmd het hele stuk van het Zwarte Pad tot aan de vuurtoren. Praten, wandelen, foto's maken en heel veel diep inademen. Er gaat niets boven zilte lucht.

De openingsact van The Lion King bracht tranen in mijn ogen. Zo mooi. Zo sprookjesachtig mooi. Dat is met geen pen te beschrijven. En dat doe ik dus ook niet. Maar als u, lezer van dit blogje, nog niet bent geweest en wel van plan bent om te gaan maar nog niet geboekt hebt om welke reden dan ook: Ga wel. Boek. Doe het nu. Mis dit niet. U zou uzelf tekort doen.