Plannen

Oorspronkelijk kom ik uit de horeca. Mijn ouders hadden eerst een café, toen een café-restaurant en daarna een hele succesvolle pannekoekenboerderij. Ja, ik weet wel dat daar een 'n' tussen hoort. Maar als je een groot deel van je leven in een pannekoekenboerderij hebt gewoond klopt het woord pannenkoekenboerderij gewoonweg niet. Maar dat terzijde.

Ik ben dus opgegroeid met het organiseren van grote evenementen. Bruiloften, partijen, buffetten, kerstdiners. Het was de normaalste zaak van de wereld. Nu zit ik al jaren niet meer in die sector maar bloed kruipt waar het niet gaan kan.

'Zal ik dit jaar eens weer een ouderwets kerstdiner maken?' vroeg ik mijn moeder een paar weken geleden. 'We hebben nu al jarenlang een buffet gehouden op eerste kerstdag, ik wil nu wel weer eens iets anders.' Mijn moeder protesteerde niet. En ook zus, die ik een dag later aan de telefoon had was zeer enthousiast. 'Wat moet ik dan doen?' vroeg ze. 'Nou niks eigenlijk, laat mij maar lekker gaan. Misschien dat ik wat serviesgoed van je kom lenen want met zes gangen kom ik vast borden tekort!' Het plan was helemaal goedgekeurd, en toen begon het plannen...

Er komen tien mensen eten en ik wil op z'n minst zes gangen. Ik dook dus in kookboeken en surfde over het internet. Het begint er op te lijken. De soep, het warme voorgerecht en het hoofdgerecht zijn wel zo'n beetje klaar. Op papier dan hè? Maar over het koude voorgerecht én over het toetje kan ik maar niet beslissen. Er is veel te veel lekkers. Veel te veel keus. Ik zag een heerlijk kaastimbaaltje maar ook een salade van rucola/peer/gorgonzola/noten... Ik zag geweldige taarten als toetje maar kwam ook een recept tegen van een pavlova gevuld met ijs en slagroom. En als er teveel keus is, dan weet ik het niet meer.

Nou ja, ik heb nog even de tijd. Nu eerst maar eens een boterham met rookvlees. Want tot aan de kerst moet de broekriem maar even aangehaald. En dat kan eigenlijk niet meer. Want de sinterklaas was ook al zo gezellig en lekker.