Voor-bereiden (2)

'Mam?'
'Ja kind..'
'Nou heb ik voor de kerst mijn twee kandelaars gepoetst..'
'Ja, dat las ik op je weblog.'
'Maar jij hebt de grote kandelaar. En nou dacht ik, misschien mag ik die wel lenen, hij staat vast prachtig, midden op tafel, tijdens dat acht gangen diner van morgen.'

Het werd even stil aan de andere kant van de lijn. Heel even dacht ik dat ze het niet goed zou vinden. En dat zou vreemd zijn, want op uitleengebied heeft mijn moeder me volgens mij nog nooit iets geweigerd.
'Nou ik er over nadenk', klonk het vanaf de andere kant van de lijn, 'ik weet helemaal niet waar ik dat ding heb gelaten!'
'Wat?!? Hoe kun je die nou kwijt zijn, zo'n prachtige kandelaar...'
Ik was werkelijk verbaasd want bij ons in de familie zijn niet veel dingen die onder de categorie pracht en praal vallen. Zo zijn we nou eenmaal niet. Er waren wel prachtige tafellakens van damast (waarvan ik er twee in mijn bezit heb) en er waren vijf verzilverde kandelaars, vier kleintjes en één grote. Mijn zus en ik kregen allebei twee kleintjes, mijn moeder hield de ene grote. En nu was ze hem kwijt? Ze beloofde te gaan zoeken en zou daarna terugbellen.

'Ik heb hem hoor! Maar hij is wel heel smerig. Dat wordt heel hard poetsen...'
'Dat vind ik niet erg. Ik heb die twee van mij ook schoon gekregen en die waren werkelijk heel erg vies.'
'Nou kind, sterkte ermee, het zijn allemaal hoekjes en bochtjes en randjes en richeltjes, wat een klus. Jij liever dan ik. Weet je wat, hou die kandelaar maar. Ik gebruik hem toch niet en we vieren immers altijd kerst bij jullie?'
'Nou... dánk je wel!'
Blij, blij, blij was ik.

Peer, die toch al in Norg was, bracht de kandelaar mee naar huis en ik begon te poetsen. Tjonge, dat viel niet mee zeg. Mijn moeder had groot gelijk met haar hoekjes, gaatjes, randjes en richeltjes. Zucht. Mijn linkerpols ging er helemaal zeer van doen.

Maar toen kreeg Peer een helder idee. Ik zag het gebeuren. Hij holde de trap op naar zolder en kwam even later terug met een geweldig hulpmiddel. De kandelaar ging er helemaal van glimmen. En ik ook.