Gisteravond was ik er bijna de hele avond zoet mee; het verzendklaar maken van mijn boek voor de familie in Australië. Van alle familie die daar woont zijn er nog vier die Nederlands spreken en het ook nog kunnen lezen. Ik had alle vier een exemplaar beloofd. 'Wanneer is je boek klaar?', vroeg de oudste van de vier mij vorige week nog. 'Als alles meezit gaat hij volgende week op de post, dan heb je hem voor de kerst,' was mijn antwoord. Ik kon haar bijna op en neer zien springen van ongeduld.
Ik keek op de site van de TPG die tegenwoordig TNT heet maar als je dan weer doorklikt toch TPG blijkt te zijn (snapt u het nog?) en daar zag ik dat deze pakketjes mij per stuk €3,15 zouden kosten als ik ze per standaard post zou verzenden. De snelle post, 'Priority' genaamd, kostte €4,90. Oei. Dat scheelde zo maar zeven euro op de totale zending. Tot mijn grote opluchting doet de standaard post er 15 dagen over. Een week langer dan de snelle jongens van de priority post. Het is vandaag de zevende, zo rekende ik in mijn hoofd, plus vijftien is tweeëntwintig. Ruim op tijd voor de kerst dus.
Op het postkantoor leverde ik de pakjes af. De dame legde het eerste pakje op de weegschaal, drukte wat toetsen in en daar verscheen €4,90 in het schermpje. Voor ik mijn mond open kon doen was de zegel al geprint.
'Eh... mevrouw... ik wil ze gewoon als standaard post versturen hoor.'
'Oh? Eh... Ja... Nou... Maar ik heb de zegel al geprint.'
'Dat kan wel zijn, maar daar heb ik toch niet om gevraagd? Dit soort pakketjes versturen is al duur genoeg, dus graag standaard!'
'Maar weet u wel hoe lang het dan dúúrt voordat ze in Australië zijn?!?'
'Ja, dat weet ik, 15 dagen. En wat is daar precies mis mee?'
'Nou, dat is toch best heel lang, vijftien dagen! En eigenlijk worden ze nooit meer gebruikt, die standaard zegels, iedereen kiest voor priority.'
'Ik kan me de tijd nog heugen dat de post naar Australië er standaard zes weken over deed. Wat is dat toch met al die haast? Op tijd aankomen is gewoon een kwestie van op tijd vertrekken. Dat is in het verkeer zo. En met de post is het niet anders. Standaard-zegels dus graag.'
Tussen ons gezegd en gezwegen voelde ik me een behoorlijk oude trut toen ik dat zei, van die zes weken en zo, maar dat liet ik natuurlijk niet blijken. Ik straalde gewoon mijn jeugdige zelfvertrouwen uit.
Ze zuchtte diep en printte de standaardzegels uit. Eén pakje was over het gewicht gegaan en daardoor in een ander tarief terecht gekomen. Een ander pakje met een kalender erin werd er nog bij opgeteld. 'Dat is dan €18,55,' zei de post-dame. Ik zag haar denken. En rekenen. En toen... 'Dan hebt u zich nu toch meer dan €8,00 bespaard!' riep ze verrast uit.
Laat mij dus maar gewoon lekker standaard zijn. Dat is wel zo realext. En dan laat ik het graag aan anderen over om alles op alles zetten zodat ze als priority over kunnen komen.
5 opmerkingen:
hahahaha....zo doe ik mijn pakjes naar Oostenrijk ook altijd. Ze deden bij mij precies hetzelfde. 1x een uitzondering gemaakt toen ik boerenkool/stamppot opstuurde. Maar die 1,5 kilo was zowiezo al duur genoeg...kon die dure zegel er ook nog wel bij. :D
Kusssss Rose
Gelijk heb je ook nog. Ik snap trouwens nu waarom ik je boek nog steeds niet heb ontvangen: ik ben de betaling vergeten te accorderen. Wat een troel he? Ik ga het zsm in orde maken, hopelijk kan jouw boek dan ook bij ons onder de kerstboom :-)
Ben jij maar lekker standaard. Ik weet waar de PRIORITY stickers liggen, dus als het nodig is... PATS en ik bak je d'r zo één op! :O
Groot gelijk, het is gewoon een kwestie van plannen. En dat is voor de meesten het lastigst. Geld is geld en wie het kleine niet eert is het grote niet weerd ... klinkt dat even bejaard of niet? ;-)
En je hebt nog kans dat het gewoon met de priority mee gaat ook, anders moeten ze die postkoets alleen voor jouw pakjes helemaal inspannen...
Een reactie posten