Afzetterij

'We staan morgen op de rommelmarkt, in Eelde', schreef iemand me gisteravond. En aangezien de rommelmarkt in Eelde altijd wel leuk is om even rond te struinen gingen Peer en ik vanochtend richting veilinghallen. Eerst maar even op zoek naar de ons bekende rommelverkoopsters. Het was ze eigenlijk niet druk genoeg, maar ze hadden dikke pret met z'n tweetjes en hun standgeld van € 17,50 per persoon hadden ze inmiddels al terugverdiend.

Peer en ik slenterden even later de rommelmarkt over. We zagen veel troep maar ook veel prachtige spullen. Mooie kastjes, prachtig serviesgoed, boeken-boeken-boeken... Slenter, slenter. Even hier kijken, even daar neuzen. Heerlijk.

Tegen een uur of één begon de maag wat te knorren.
'Zullen we een hapje gaan eten?' vroeg ik.
'Hmmm, lekker,' zei Peer, 'ik heb wel zin in een patatje!'
We gingen naar het eetcafe (stelt u zich er vooral niet teveel bij voor) en liepen langs het buffet. Twee flesjes chocomelk waren zo gescoord maar patat...
'Verkopen jullie hier ook patat?' vroeg ik aan het meisje dat net de kopjes stond bij te vullen.
'Ja hoor!' En weg was ze weer, zonder onze bestelling op te nemen. Ik liep dus maar door naar de kassa. De enige andere plek waar ook een meisje zat.
'Waar kan ik hier patat bestellen?'
'Dat kunt u bij mij doen, dan komen we het zo brengen.'
'Oh, okee dan, we willen graag twee kleine porties patat.'
Ze schreef een briefje en begon de bestelling aan te slaan op de kassa.
'Dat is dan negen euro vijftig,' jubelde ze vrolijk.
'Par-don?!? Ne-gen eu-ro vijf-tig!? Dat kan toch niet kloppen!' riep ik uit. Ik had tenslotte alleen maar twee flesjes chocomelk en twee kleine porties patat besteld. Verder niets. Dat kon toch nooit bijna tien euro kosten? Ooit was dat bijna twee-en-twintig gulden...
De kassa-dame vond het bedrag kennelijk ook wat hoog want ze corrigeerde de bestelling en begon helemaal overnieuw.
'Nee, echt, het is negen euro vijftig,' zei ze even later. De verbaasdheid klonk door in haar stem.
'Wat kost die patat dan precies?'
'Eh... even kijken hoor, twee euro negentig per stuk...'
'Ahhh... écht niet!' riep ik uit.
'Sorry mevrouw, het staat hier echt, een kleine portie friet kost €2,90...'
'Nou, laat dat maar lekker zitten dan. Ik heb opeens mijn buik vol van jullie friet.'
Ze corrigeerde nogmaals de bestelling. Ik rekende de twee chocomelk af en ging naar Peer toe die zich aan een tafeltje zat te verheugen op zijn frietjes.

'Sorry schat, geen friet,' zei ik nog steeds verontwaardigd, 'dat kost hier € 2,90! Per portie! En het gaat me niet om die drie euri maar er zijn grenzen hoor!' Peer keek een beetje teleurgesteld. Maar even later aten we bij de oliebollenkraam allebei een enorme appelbol. Met krenten. En rozijnen. En poedersuiker. Voor drie euro. To-taal.