Inloop-kerk

We gingen, na het eten, even naar Norg. Daar was een kerstmarktje op de Brink. Er waren kraampjes, er was warme worst en glühwein, er was zelfs een klein ijsbaantje voor de kinderen aangelegd. Heel sfeervol.

Gezellig was het niet. Er waren heel weinig mensen op de markt afgekomen. Zij hadden denk ik allemaal naar het weerbericht gekeken en waren binnen gebleven. En dus hadden we de ruimte. We slenterden langs de kraampjes waar ik een prachtige ketting voor mezelf tegenkwam. 'Hee hallohoo... jij bent van mij, wist je dat?' De ketting wist het niet. Maar zat even later, nadat ik de mevrouw in de kraam wat euro's had betaald, in mijn jaszak.

We keken een poosje naar de hummeltjes die voortkrabbelden op het kunstijs en bibberden er lustig op los. Want koud was het. Erg koud zelfs. 'De kerk is open,' zei mijn moeder opeens, 'ik geloof dat daar een boekenmarkt is.'

In de kerk was het aangenaam warm. Er was geen boekenmarkt maar achter in de kerk speelde de plaatselijke harmonie mooie kerstmuziek. Een inloopconcert was het. Mensen kwamen binnen, zaten een poosje te luisteren en gingen weer weg. Een vrouw schoof haar kinderwagen tussen de banken, knooptje haar jas los en ging zitten. Even rust. Twee vrouwen bespraken, in de bank achter ons, hun kleine probleempjes. Kinderen speelden in het middenpad. En de harmonie speelde steeds maar door.

We zaten naast elkaar in de harde kerkbank te luisteren naar de muziek en werden langzaam weer warm. En terwijl ik daar zat bedacht ik dat dát nou precies is wat een kerk zou moeten zijn. Een warme plek om zomaar naar binnen te lopen. En er ook weer uit. Wanneer je maar wilt.