We hebben een stormachtige relatie; hij en ik. Iedere ochtend stap ik er op. Soms durf ik niet te kijken. Soms hoop ik, tegen beter weten in. Soms, heel soms, juich ik zachtjes in mezelf. En af en toe ben ik geneigd hem uit het raam te mieteren. Zoals gisterochtend.Ik stapte met mijn duffe hoofd op de weegschaal. Ik was al weken op dieet. Althans, 'tussen mijn oren' was ik al weken op dieet. Mijn handen en mijn mond voerden een heel ander beleid. Olijfjes, blokjes kaas, een crackertje, chocolaatje hier en daar. Alles ging gewoon door. Wel minder. Wel met beleid. Maar een dieet kon je het echt niet noemen. En toen werd het gisterochtend. Ik keek naar beneden en trok wit weg. Dit kón toch niet waar zijn!?! Okee, ik had wel gesnoept, maar niet echt veel. Niet zoveel kilo teveel!! Ik was er, dat mag u best weten, even verdrietig van. Al die moeite voor niks geweest. Het roer moest, voor de zoveelste keer in mijn leven, om. Niks niet balansdag. Balansmaand zou het worden!
Ik gedroeg me voorbeeldig gisteren. At een heel magere lunch. Nam één biscuitje (okee, okee, je hoeft niet zo te kijken, het waren er inderdaad twee!). Het diner bestond uit gegrillde tonijn met worteltjes en puree. Daarna fruit, want dat moet. En verder niks. En vanochtend stond ik weer op mijn vijand; de weegschaal.
'Lo' zei de weegschaal tegen me. Niet 'hallo!' maar 'Lo'. 'Zo, die is kortaf vandaag', was mijn eerste gedachte. Maar toen dacht ik: 'Lo?', bedoelt hij nou echt: 'Zo, zo, how low can you go?' of is het misschien: 'Lo eens even, dit kán zo niet langer!' Hij is immers in China gemaakt deze schaal dus 'Lo eens even' is dan heel goed mogelijk. Maar opeens snapte ik het. 'Lo, Lo, Lo.... joehoe... Donder?... my batteries are low!' Dat probeerde hij me te vertellen. En dus ging ik richting supermarkt en kocht batterijen.
Eenmaal thuis gingen de batterijen in mijn vijand. Ik draaide hem weer op zijn pootjes en het scherm knipperde me toe. 'Kom maar, stap er maar op, ik kan je precies vertellen wat de stand van zaken is' zei hij tegen me. Ik overwoog het niet te doen. Ik kon ook nog wel een paar balansdagen wachten. Of een hele balansweek. Voor de zekerheid zeg maar. Maar ik deed het natuurlijk toch.
En toen werd, in een fractie van een seconde, mijn vijand weer mijn vriend. Vijf kilo lichter dan gisteren. Vijf kilo! En dat ben ik echt niet afgevallen in één dag. 'Lo' betekent dus eigenlijk 'stap maar niet op me, het resultaat kon wel eens DIK tegenvallen!' Pfffft. Ik ben helemaal opgelucht.
En dan kan ik nu, met een gerust hart, me storten op de voorbereiding van de Piri Piri. Maar ja, ik heb gisteren alle ingrediënten gekocht met in mijn achterhoofd het teleurstellende gewicht. Dat wordt dus mager eten vanavond. Mager, maar wél lekker! Ik denk dat ik twee porties neem.
13 opmerkingen:
Misschien een andere tip, plaats je weegschaal op verschillende plaatsen in het huis en kies het plekje waar je het minst zwaar bent, dat werkt hoor (zegt men)....helaas zojuist geprobeerd en ben in de slaapkamer en in de badkamer even zwaar!
Hahaha! Ik wilde dat mijn weegschaal die kuren vertoonde, maar helaas spreekt die van mij de truth, de whole truth and nothing but the truth. TIEN (!!) kilo meer dan vorig jaar om deze tijd. Veel mensen waren toen bang dat ik het loodje ging leggen (ik vond dat ik er goed uitzag). Nu zeggen ze dat ik er goed uitzie (en kijk ik vol afschuw naar die steeds groter wordende zwemband om mijn middel). Wij eten vanavond pizza (met 4 soorten kaas, hmmmm). Een typisch gevalletje van "eigen schuld. dikke bult" dus... Eet smakelijk voor straks!
@Mr. Karin: het is je gelukt! Je hebt gereageerd! En... moest jij niet werken vandaag? ;-)
Stomme batterijen. Hoe kunnen ze het op zo'n cruciaal moment opgeven? Succes jij. En eetsmakelijk..!
wel het is bij mij zelfs een haat relatie voor het moment..in die maanden tijd dat ik zoveel ben afgevallen zijn er de laatste weken nu toch wel drie kilootjes bijgehomen...ik denk dan maar dat het wintervet is..dat hopelijk in de zomer smelt :-)
OT: weet toch niet dat hij het nog ziet zitten hoor...en je moet er wel een beetje tegen kunnen dat er hier en daar een heel kleine streep opstaat...mannen zijn nu eenmaal niet zo perfect als wij vrouwen :-)
Mijn weegschaal zegt al vijf jaar hetzelfde tegen me. Dat is ook ongeveer de periode dat de batterijen vervangen moeten worden. Dat ga ik niet doen. Het bevalt me wel zo.
Dan zeg ik met recht: Eet smakelijk!
Mag ik die weegschaal even lenen?
Dus jij hebt een weegschaal die je vriend is als hij je naar de mond praat?
De mijne vlucht altijd als ik er aan kom, en schreeuwt 'help, ze verplettert me!'
Heerlijk ...wat leuk geschreven...heb genoten...en dat op de weegschaal stappen...en eigenlijk niet willen...het is zo herkenbaar....oh,de tip van karin werkt bij mij uitstekend....verschillende plaatsen,alleen al in de badkamer...uitgeprobeerd....Hij staat op zijn voordeligst...scheelt 1,5 kilo.....Lieve groet en kus
Jeetje.... wat jammer dat mijn weegschaal géén batterijtjes wil slikken..... slik!
JeZus
Bedankt voor de interessante informatie
Een reactie posten