Afgelopen zaterdag, Peer en ik waren in de auto onderweg naar Vries, zei ik dat ik gelezen had dat de eerste ooievaar al weer gesignaleerd was in Nederland.'Nou,' zei Peer, 'onze eigen ooievaar is ook al terug hoor!' Ik keek hem verbaasd aan. Wij zitten toch behoorlijk Noordelijk en het leek me rijkelijk vroeg voor ooievaarsbezoek. We spreken overigens over 'onze ooievaar', dat is natuurlijk niet zo. Maar ze zitten altijd wel vlak bij ons huis, hemelsbreed een kilometer ten Noorden van ons, in een gehucht dat Rhee heet.
'Kijk!' wees Peer vanuit de auto, 'daar zit ie!' En door het land liep onze ooievaar te stappen, op zoek naar voedsel.
En vandaag haalde diezelfde ooievaar de krant. Een klein artikeltje werd aan hem gewijd met de kop 'Ooivaar vroeg terug in Rhee'. In het artikeltje las ik dat het mannetje dit jaar twee dagen eerder is dan vorig jaar. Dat hij op zoek gaat naar voedsel en dat hij dan, over een paar weken, visite krijgt van de vrouwtjes. Vorig jaar waren dat er maar liefst acht. Die allemaal hun best deden om zijn favoriet van dat jaar te worden. De uiteindelijke keus en meneer Ooievaar zelf zorgden voor vier eieren waar twee gezonde jongen uit kwamen.
Voor sommige van mijn lezers zegt dit blogje misschien niet zoveel. Ooievaars, duh... wat is daar nou aan? Maar ik ben van een generatie die het mee heeft gemaakt dat er zo goed als geen ooievaars meer waren in Nederland. Vroeger, in de jaren zestig, hadden we een nest in ons dorp. Maar die ooievaars verdwenen en kwamen nooit meer terug. Ze wilden hier niet meer zijn. In 1977 waren er in heel Nederland nog maar negen ooievaarsparen over! Dat is, dankzij allerlei broedprojecten, inmiddels weer opgelopen tot 400 paren! Hoera.
Ik ben dus erg blij dat ze terug zijn. Omdat ze het voorjaar komen brengen, maar ook omdat het prachtige vogels zijn. Als je ooit een ooievaar hebt horen klepperen in het voorjaar dan weet je wat ik bedoel.
7 opmerkingen:
Datzelfde heb ik ook met roofvogels. Vroeger zag je er bijna nooit één. Maar als je tegenwoordig over de snelweg rijdt van Assen naar Hoogeveen zie je deze regelmatig. Het gaat dus goed met de vogels in Nederland.
Ik kom uit de stad zoals je weet. En ook door de schaarste vroeger heb ik nooit echt veel ooievaars gezien in mijn leven.
Toen ik de afgelopen Kerstvakantie in Burgers Zoo was hoorde ik opeens een raar geluid boven me. Ondanks dat ik niet wist hoe het klonk, wist ik toch ook meteen dat het klepperende ooievaars waren. En jawel hoor. Prachtig!
Wij wachten hier nog steeds op de ooievaar ;-)
Ik weet precies wat je bedoelt. Al had 'onze' ooievaar slechts één vrouw waar hij zijn nest voor klaarmaakte. Geen keus, gewoon dezelfde dame als elk jaar. Maar het was wel die ooievaar waarmee mijn vader me troostte toen ik in het ziekenhuis lag en hij ontdekte dat ik precies het nest kon zien en als ik goed oplette ook zou meemaken dat mevrouw erbij kwam.
OT: dank voor de instructies. Klaar is het niet, maar al een eind op dreef.
Inderdaad ,mooie vogels....bij mijn weten zijn ze hier niet,misschien op het platte land...Het is altijd mooi als je zo'n grote vogel in de buurt hebt...Zelfs reigers,die visjes en kikkers pikken,zijn op zich indrukwekkende vogels...Kreeg regelmatig bezoek,toe ik nog een vijver had,,jammer dat is voorbij...maar hij bezoekt de buren met hun vijver wel nog,jammer voor hun,maar nu hoef ik alleen maar te genieten van die grote vogels,prachtig als je ziet opvliegen...Ik begrijp je volkomen met die ooievaar...Mooi stuk....lieve groet en kus
De tijd dat er zo weinig ooievaars in nederland waren, heb ik niet meegemaakt, ben van '79. Maar het zijn prachtige beesten, die zeker een logje waard zijn! Is het gelukt met mijn muziekje 'meenemen'? Het is van Feist, en heet Mushaboom. Ik hoorde het deuntje een keer bij de reclame. En op internet kan je da opzoeken welke muziek bij welke reclame wordt gebruikt...toen ik heb ik het even op bearshare opgezocht, en voila!
Man en vrouw ooievaar herenigd in rhee
Sinds afgelopen zaterdag is het ooievaarsnest weer bewoond door pa en ma
uiver. Er vliegt een derde rond maar die verdrijven ze met z'n tweeën.
Er wordt al koortsachtig gewerkt aan hun nest en slepen ze takken en zachte
mossen aan. Ze hebben het naar hun zin. Overdag vermaken ze zich prima hier
in het weiland naast de deur. En nu maar hopen op een beter broedjaar dan in
2006. Het is tenslotte nu 2007 en 7 staat voor geluk, toch?
Jeannet Zwiers
Een reactie posten