Bij museum De Buitenplaats in Eelde hebben ze begrepen wat je met kunst kunt doen. Of wat kunst met jou kan doen. Het is maar van welke kant je komt. Ze bestaan tien jaar en dachten 'laten we een overzichtstentoonstelling maken'. Dat is op zich al een goed idee natuurlijk maar toen kwam er een werkelijk creatieve geest en die bedacht dat het leuk zou zijn om al die kunstenaars te vragen om vier dingen:Een zelfportret
Een uitleg door wie of wat ze geïnspireerd zijn geraakt.
Werk van degene door wie ze geïnspireerd waren geraakt.
Hun eigen, meest favoriete, werk.
En dat het leuk was! Ga er dus naar toe mensen. Al was het alleen maar vanwege het feit dat er een schilderij van Henk Helmantel hangt die je gezien moet hebben. Het is een interieur van een kerk en Helmantel zou Helmantel niet zijn als hij het niet voor elkaar gekregen had om je, als je op precies de goede afstand van het enorme schilderij staat, de illusie te geven dat je niet meer in een museum bent maar in een kerk in Bozum. Waar Bozum ook maar mag liggen.
Els en ik slenterden van schilderij naar schilderij. We lazen alle brieven van de kunstenaars waarin ze persoonlijk uitlegden hoe ze geïnspireerd geraakt waren. We lachten om de kunstenaar die schreef: 'Hoe ik geïnspireerd ben geraakt? Zoek dat fijn zelf even uit zeg!' En ik viel als een blok voor drie hele kleine tekeningen in chinese inkt van Charles Donker. Op één van de drie stonden drie hooi-oppers. Verder niets. En ik stond erbij, keek ernaar en voelde de hitte van een augustusdag. En dat is wat mij betreft échte kunst.
