LAT-schat

Toen Peer en ik onze relatie begonnen hadden we in eerste instantie een LAT-relatie. Peer woonde in zijn huis, ik in de mijne en ondertussen waren we heel vaak bij elkaar.

We liepen al snel tegen het 'probleem' financiën aan. Als we uit gingen of samen boodschappen deden dan betaalde Peer, of ik, of beide een beetje. En dat was een systeem van niks, zo vonden we. En dus besloten we tot het invoeren van een gezamenlijke portemonnee. Daar stopten we allebei 50 gulden in tot hij weer leeg was. Dan werd hij weer bijgevuld. Een prima systeem én het begrip 'LAT-schat' was geboren.

Ook tijdens de vakanties van de reisclub hadden we een LAT-schat. Niet dat we een LAT-relatie hebben maar goed, zo'n knip moet toch een naam hebben. Drop beheerde de pot. Ze had een oude portemonnee ingezet om als LAT-schat te fungeren. Dat werkte perfect. Als hij leeg was werd hij door ons allemaal gevuld. Nooit gedonder in de trant van 'laat mijn deze keer maar betalen' of - erger nog- 'maar ik heb gisteren ook al betaald!'. Het is een geweldig systeem. Als ie leeg is moet ie gevuld, zo simpel is het. Dit jaar werd ik benoemd tot penningmeester. En dus moest er ook een nieuwe LAT-schat aangeschaft worden. 'Hij moet mooi van lelijkheid zijn,' zo had ik al bedacht, 'niet al te standaard'. Een opvallend ding. Dat zocht ik. En dus toog ik vandaag naar Zeeman om te zoeken naar een nieuwe LAT-schat.

Ze hadden er nog zes liggen. Een paar in een soort nep-krokodillenleer in de kleuren mosterdgeel en wijnrood. Die waren beslist héél erg lelijk. Bah. Maar toen zag ik deze. Lak!! Zwart-wit en lak. Dat het nog bestaat. En dan zo'n cijfer acht er op. Waarom acht? Waarom niet vier? Of zeven? Hij werd ter plekke goedgekeurd door de penningmeester. Ik keek op het prijskaartje en las € 1,89. Nou ja zeg, ook nog eens spotgoedkoop ook!

Ik ging er mee naar de kassa. De jongeman bliebte het kaartje af en zei: 'Dat is dan vijftig cent mevrouw.' Hoorde ik dat goed? Zei hij vijf-tig cent? Ik keek verbaasd. 'Ik vond 1,89 al zo goedkoop!' riep ik enthousiast. 'We hebben uitverkoop mevrouw, sommige artikelen zijn daardoor heel goedkoop geworden.' En pas toen zag ik de borden. 50% korting! 80% korting! Ze schreeuwden me toe maar ik had ze, natuurlijk, weer eens niet gezien.

Fluitend ging ik even later naar huis met onze nieuwe LAT-schat. Nou maar hopen dat Skwebbel en Henny hem ook lekker lelijk vinden. Want lekker lelijk is eigenlijk best wel mooi.