Vergeten

Het is toch vreemd zoals ons geheugen werkt. Dingen die het allerbelangrijkst zijn heb je natuurlijk meteen voorhanden zoals je naam en adres. Of waar je werkt. Of hoe je partner heet. Dat weet je allemaal wel. Zonder er eigenlijk echt diep over na te hoeven denken. Maar er zijn zaken die je wel weet maar regelmatig vergeet. Bij mij komt dat vooral voor op kook-gebied.

Zo hou ik ontzettend van gebakken lever, en ook Peer is er dol op, maar ik koop het nooit. Niet omdat ik dat niet wil, maar omdat ik er niet aan denk. Zure haring; idem dito. Als er een pot vol in de koelkast staat is hij zo leeg maar om die pot in de koelkast te krijgen, dat is een heel ander verhaal. Ik loop er keer op keer aan voorbij zonder dat er ook maar een luikje in mijn hersens opengaat waardoor ik weet 'oh, zure haring, ja, lekker!'

Het maken van taarten en/of een cake; ook al zo leuk. Maar toch doe ik het nooit. Stom eigenlijk. Want het is zo heerlijk om in de keuken te prutsen, beslag te maken, het in de oven te zetten en dan die geur! Hmmmm....

En toen, vanmiddag, gebeurde het opeens wel. Schoonzus Els komt op bezoek dit weekend. En dat is altijd al gezellig. Maar wat de feestvreugde verhoogd is dat schoonzus Els dol is op lekker en bijzonder eten. En aangezien ik het heerlijk vind om lekker te koken ging ik op zoek naar recepten. Ik griste eerder deze week de Allerhande mee uit de Albert Heijn. Een aanrader mensen, dit nummer staat werkelijk bol van de lekkere maaltijden! En voor de luilakken onder ons heeft Albert hem zelfs on-line gezet. Wij gaan dit weekend voor de spinazie-salade! Ziet er goed uit.

En toen ik de boodschappen voor dit weekend deed stond mijn hoofd kennelijk in een iets andere stand dan normaal, want opeens zag ik ze wél! De bakprodukten. En wat nog beter is: er is een hele nieuwe lijn met Amerikaans en Engels gebak. Brownies, Muffins en... Carrot-cake! En dus duikt Donder nu de keuken in. Om worteltaart te bakken. En in tegenstelling tot wat het mopje zegt is dat he-le-maal niet vies!