dinsdag, maart 7

Stem-instructies

In Assen waren we vandaag een proefproject; je mocht in de hele gemeente gaan stemmen bij welk stembureau jou maar het best uitkwam. Een prima verbetering want ik kon nu, tijdens mijn middagpauze, zo even het gemeentehuis binnenglippen om op wat knoppen te drukken.

Ik sloot aan in, jawel, een rij! En dat vind ik in een stembureau altijd een hele goede zaak. Daar zouden de rijen wat mij betreft nog wel wat langer mogen zijn zelfs. Des te meer mensen stemmen des te beter het is. Voor me telde ik een man op leeftijd die zijn stokoude moeder begeleide, een vrouw met een kinderwagen, en -vooraan in de rij- twee vrouwen die ieder achter een rollator zichzelf vooruitschuivelden langs de tafel met de stemcommissie.

Ik keek glimlachend toe. Ik vind oude mensen namelijk mooi. Ik stoor me ook nooit aan het feit dat ze niet meer zo hard gaan. Echt niet. Ooit ben ik zelf ook oud, zo weet ik. En de kans dat ik dan nog snel langs een stembureau zal gaan wordt per dag kleiner.

De oude vrouw schuivelde, nadat ze haar stemkaart had afgegeven, richting stemmachine. Wij wachten af. En wachten af. En wachten af. Maar er gebeurde niets meer in het stemhokje. 'Mevrouw?', vroeg de aardige mevrouw van de stemcommissie, 'hebt u hulp nodig?' Vanuit het stemkastje piepte de oude dame dat hulp wel handig was.

'Kijk, daar moet u op drukken om te zeggen op wie u stemt,' klonk de stem van de commissiedame hard door de ruimte, 'en dan wacht u even en dan ziet u daar verschijnen op wie u heeft gestemd. Ja dáár! In dat scher-rem-pje! En dan drukt u op de róde knóp! En dan is het klaar hoor!'

De commissiedame ging terug naar haar plek en riep: 'Toe maar hoor! U kunt stem-men!' Ze keek verwachtingsvol naar het controlekastje dat voor haar op tafel stond. 'Ja!' riep ze verheugd, 'dat was goed! Nu nog even op de rode knop!' Ze keek weer naar het kastje. 'Ja hoor! U heeft gestemd!' Het was tot ver in de binnenstad te horen denk ik.

En van achter de stemmachine kwam de oude dame geschuiveld. Ze duwde haar rollator langs de rij wachtenden. Pretlichtjes in haar ogen. 'Zo,' zei ze, 'dat was een fluitje van een cent'.

Dus: als je nog niet gestemd hebt, schuif jezelf dan even langs het stembureau. Het kan nog tot 21.00 uur vanavond. En het is een fluitje van een cent. Echt.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Ja,inderdaad een fluitje van een cent,,,,en een uitje voor de oudere dames....????????hahaha

lieve groet XXX

Algje zei

Ik vond het toch moeieluk! Maar ook hier een rij(tje). en over leeftijd: gister in de trein, twee studenten naast me. "Hij is al oud, al boven de veertig, dat mag je toch met recht een oudere noemen."

Anoniem zei

Wij in Haarlem deden mee aan het zelfde proefproject. Maar omdat de stembus bij huis dichterbij is dan de stembus bij mijn werk, ben ik na het werk en de boodschappen toch gewoon in de wijk gaan stemmen.
Helaas geen rollatorparade .... allemaal mensen die na het werk nog even hun stem kwamen uitbrengen.
[en ik zag net op tv dat de partij waarop ik gestemd had van 2 naar 8 zetels is gegaan in de raad ... feestje in Haarlem dus!]

bubblygirl zei

bij ons is het gewoon verplicht...als je niet komt stemmen, dan mag je een dagje in de cel doorbrengen...ook wel wat belachelijk natuurlijk..maar dat is nu eenmaal Belgie he...