Meer dan vijfendertig jaar geleden was Café De Kruimel in Gasselte een winkel. De winkel van Jipping. Toen wij heel klein waren kon je er brood halen. En, veel belangrijker, snoepgoed! De winkelbel klingelde altijd vrolijk als je er binnenkwam.Vandaag kwam ik er voor het eerst terug. Want op deze lokatie vond de reünie plaats van mijn oude klas van de lagere school. Een aantal maanden geleden kwam ik twee klasgenootjes tegen en dat was de directe aanleiding om deze reünie te starten. Razend benieuwd was ik hoe het met mijn oud-klasgenoten gegaan zou zijn.
In totaal hadden zich vijftien oud-klasgenoten opgegeven. Ik was bang dat ik ze niet zou herkennen. Dat bleek een totaal ongegronde angst. We zijn allemaal geen steek veranderd en, zo bleek vanmiddag, ook haast niet ouder geworden. Alle kinderen van toen zaten vlak onder de oppervlakte van de volwassenen van nu.
Mijn vriendinnetjes van vroeger waren er allemaal. Zo leuk om ze terug te zien. Zo heerlijk om herinneringen op te halen. Zo gaaf om ook al die anderen uit onze klas te zien. De zin 'weet je nog van....' kwam heel vaak voor vanmiddag. En die werd dan gevolgd door meervoudig instemmend knikken en vaak bulderend lachen.
Heel even waren we weer kinderen. Heel even waren we weer in ons dorp van toen. Heel even terug in de winkel van Jipping waar we heel goed verzorgd werden door twee mensen die ik ook 25 jaar niet gezien had. Heel even mochten we terug in de tijd. Het was heerlijk.
5 opmerkingen:
O wat leuk. Ik krijg toch wel de kriebels als ik dit lees.
De enige reunie die ze van mijn scholen startten was de enige klas waar ik een pokkehekel aan had.
Leuk zo'n reunie. Waren ze bijna allemaal uit jullie klas of had je nog veen afzeggingen?
Geweldig man! Je hebt eer van je werk gehad als ik het zo lees!
Hé.. weet je wat ik niet snap? Ik kwam bij bakker Moek en niet bij bakker Jipping....
Ik heb genoten van de foto's en misschien moet ik nu toch eens serieuzer na gaan denken over een reunie met mijn klasgenoten.
Groet'n, JeZus
Een reactie posten