Stel je voor, je bent elf jaar jong en het land waarin je woont is in oorlog. Twee groepen moorden elkaar uit. Iedere dag, dag-in-dag-uit, leef je met de mogelijkheid dat jij er morgen niet meer bent. En dus vlucht je. Naar Nederland.In 1999 kom je aan in dat kikkerland waarvan je de taal niet spreekt, de cultuur niet kent. Dat is wennen. Maar je bent een vechter en dus leer je de taal, je gaat naar school, je stort je op je toekomst alsof het morgen nog steeds de laatste dag kan zijn.
En dan krijg je te horen dat je terug moet naar je land. De oorlog is voorbij. Je status was maar tijdelijk. Tijd om terug te reizen. Je ouders gaan alvast, en jij wilt ook wel maar wat je het allerliefst wilt is je opleiding afmaken. Nog maar vier maanden, dat is alles wat je vraagt. Vier maanden, zodat je je VWO-opleiding op zak hebt waardoor je ook werkelijk iets kunt gaan betekenen in dat land dat zich langzaam herstelt van die verschrikkelijke periode.
En dan komt, geloof het of niet, de politie je van school halen. Op een doodgewone school, in het democratiasche Nederland, wordt je opgepakt door de politie en in een cel geplaatst. En dat terwijl je dacht dat het allemaal goed geregeld was. Je dacht dat je mocht blijven om je opleiding af te maken. Je dacht dat het goed was, die vier maanden.
In de rechtszaal, met tranen in je ogen, smeek je de rechter om die vier maanden. Die vier maanden die voor jou, en voor je land, een verschil kunnen maken. Laat me nog vier maanden blijven, vraag je. Dan ga ik terug. Met mijn diploma, waar ik al die afgelopen jaren in Nederland in vrijheid zo hard voor heb gewerkt. Vier maanden nog... toe...
Taida is tijdelijk weer vrij gelaten. Maar de toezegging dat ze die vier maanden mag blijven heeft ze nog niet. Ik vind dat mensen die ergens zo overtuigd voor knokken gesteund moeten worden. Dus tekende ik. Voor Taida. Samen met inmiddels dik
(met dank aan Merel Roze)
6 opmerkingen:
Ik hoop dat het lukt, ze heeft het dik verdiend!
Ik had er niets over gehoord. Bedankt voor de kans om er wat aan te doen.
Prima initiatief donder!
Als het kon, zou ik je een snoepje geven.
alfi
Ik heb ook getekend!
xx
Ik zal ook meetekenen? En heb je ook spierpijn?
Tjonge het is lastig om te reageren met aldie q en gees in de verivicatie, Maar uh ik was nummer 28225 met n'n reactie. Tot mijn grote vreugde zie ik dat er al veel meer mensen getekend hebben.
Verdonk zal het niet snappen, maar ik had 'm al wel getekend, in de hoop dat om haar heen nog wat lui zijn die haar tot de orde kunnen roepen.
Een reactie posten