Snelle fiscus

Vorige week donderdag maakte ik hem af, onze aangifte. Klik. Klik. Klik. Klaar. Wég met dat ding.

Zaterdag kwam er post. Van de gemeente. Onroerendzaakbelasting. En daar zag ik het, op die aanslag... ik had de verkeerde WOZ-waarde ingevuld op de belastingaangifte. Peer werd meteen helemaal enthousiast. 'Dat kun je nog van vijf jaar terugvragen hoor! Dat is goed nieuws!' Ik heb hem voorzichtig uitgelegd dat je, als je WOZ-waarde omhoog gaat, ook meer belasting moet betalen. Niks niet extra terug krijgen. Minder terugkrijgen dus. Zucht. Maar wat te doen. Want die blauwe envelop, die was al op de virtuele brievenbus. Ik had hem heel in de verte op de virtuele mat van de fiscus horen ploffen.

Vanavond besloot ik dus dat ik dan toch maar even moest bellen. Vanuit mijn werk weet ik, als geen ander, dat 'even' bellen met de Belastingdienst om deze tijd van het jaar net zoiets is als 'even binnenlopen bij een boekwinkel'. Dat ging een lange zit worden.

Ik belde met 0800-nogwat en worstelde me door het keuzemenu. Nee, geen T-biljet. Nee, geen huur- en/of zorgtoeslag. Nee, geen dit, geen dat, geen niks. Ik wilde een mens aan de lijn. 'Hebt u een andere vraag, toets vijf.' Dat was hem! Mijn optie! Ik toetste vijf en ging met de benen omh...

'Waarmee kan ik u van dienst zijn?'
Ik schrok. Ik geef het eerlijk toe. En wist even niet meer wat te zeggen. En dat is, dat kan ik u verzekeren, behoorlijk bijzonder.
'Hallo? Halloooo??' klonk het aan de andere kant van de lijn.
Ik grabbelde mezelf bij elkaar en stamelde: 'eh... ja... nou.... ik ben een beetje van slag omdat u zomaar opnam!' Ze moest er hard om lachen. 'Ja, het kán wel hoor, dat je ons meteen aan de lijn krijgt, dat ziet u!'

Binnen dertig seconden had ik antwoord op mijn vraag. 'Gewoon aanpassen en opnieuw uploaden mevrouw, dan wordt de oude versie overschreven'. En bedankt! Klik. Klik. Klik. Klaar. En dan dit keer écht klaar!