Troost

'Heb jij nog iets voor mij te lezen?,' vroeg jongste subzoon begin januari aan me. Hij ging terug naar Portugal, waar hij studeert, en zocht iets luchtigs voor in het vliegtuig.

'Ik heb nog wel wat zwerfboeken liggen,' zei ik. 'Kijk maar even in dat stapeltje daar.' Subzoon keek verbaasd. Hij had, net als veel mensen, nog nooit van bookcrossing gehoord. En dat is jammer want het is echt zó leuk! Hij pakte een zwerfboek en las de stickers aan de buitenkant. 'Ik ben niet verloren, ik ben op reis?' mompelde hij verbaasd. Toen sloeg hij de kaft open en las de flyer die ik binnen in het boek gedaan had. Een grote grijns verscheen op zijn gezicht. 'Maar dit is leuk!' riep hij blij uit.

Nog geen vijf minuten later zat hij achter de computer en meldde zich aan als bookcrosser. 'Maar dan heb ik nog een geweldig boek voor jou,' zei hij. 'Als ik die nou in de bookcrossing gooi, dan kun jij hem eerst lezen. Daarna kan hij dan verder reizen.' Dat was een prima plan. 'Wat voor boek is het?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Giphart, oh... echt dat móét je gelezen hebben!' Ik glimlachte om die grote kerel die, toen ik nét z'n submoeder werd (hij was destijds negen jaar jong), rilde van alles waar letters in stonden. Ik weet zelfs nog het eerste boek dat hij zelfstandig -en vrijwillig- kocht. In Arnhem was het. En hij las het helemaal uit. Wat was ik trots...

Gisteren kwam de oudste subzoon langs om 'een bakkie' te doen. Hij pelde zich uit zijn motorpak en zei: 'Ik heb iets voor je.' En uit zijn tas kwam Giphart. 'Troost,' las ik hardop, 'hmmmm... gezien het feit dat ik mezelf op streng dieet heb gezet is dit ongetwijfeld een betere troost dan al die chocola van de laatste weken.'

's Avonds in bed sloeg ik het boek open en begon te lezen. Na één bladzijde lag ik al in een deuk van het lachen. En in dit geval niet omdat het zo'n fantastisch, humoristisch, scherp geschreven, geweldig boek is (en dat is het wel! echt, lees Giphart mensen!). Maar ik moest vooral zo lachen omdat het hele boek maar over één onderwerp gaat: eten, eten en nog eens eten.