Moderne communicatie

Mijn schoonzus Els, 71 jaar jong, heeft sinds vorige week een gloednieuwe gsm. Ze reist op dit moment richting Zuid-Frankrijk alwaar we elkaar rond 16 juni zullen treffen. Daarna reizen we samen verder richting Spanje. Om contact te houden kun je natuurlijk bellen maar... sms'en is vèèl goedkoper. En dus schafte ze een nieuwe gsm aan en ging op cursus. Met het boekje van de mobiel in haar ene hand, de gsm voor haar op tafel en een telefoon in de andere hand begeleidde ik haar op afstand terwijl ze de eerste schreden zette op het pad van deze moderne manier van communicatie. Sindsdien sms'en we iedere dag. Zodat ze het, letterlijk, in de vingers krijgt én houdt.

Afgelopen donderdag vertrok ze richting België en 's avonds ontvingen we een berichtje dat ze was gearriveerd. Gisteren kwam er een berichtje dat ze weer was doorgereist en in Charlesville zat, in het Noorden van Frankrijk. Donderdag wordt ze bij vrienden in Zuid-Frankrijk verwacht dus ze heeft de tijd. Onderweg overnacht ze, in haar uppie, in een klein sheltertentje. 71 jaar jong is ze en dus duidelijk niet 71 jaar oud! Ik heb daar groot respect voor, ik zie me dat nog niet doen op die leeftijd!

Vanmiddag zong mijn telefoon vanaf de tafel me toe. 'Berichtje van Els!' riep ik en greep het toestel. In het scherm verscheen de volgende tekst:
"eaux p. blz. 385. super. x els"

Ik zocht in de Michelin atlas op bladzijde 385. Die was er niet. Ik zocht op Eaux, die was er wel maar op een plek, vlakbij de Pyreneeën, daar kon Els nooit zijn. Ik snapt er dus niks van en sms'te terug:
"dit is me iets te cryptisch hoor! Oftewel: huh??"

Even later piepte de gsm weer. Bericht twee bracht uitkomst.

"ANWB boekje kleine camp. ten z. van troyes. E."

Ik pakte het kleine campingboekje er bij. Op pagina 385 kon ik de camping niet vinden. Toen bedacht ik dat ik wellicht een oudere of nieuwere versie van de kleine campinggids had. Dus bracht toch de Michelin atlas nog uitkomst. Even ten zuiden van Troyes vond ik een plaatsje dat Eaux-Puiseaux heet. In de gids vond ik tenslotte ook de camping. Ik sms-te nog één berichtje terug.

"Ik heb je gevonden hoor. Veel plezier, dikke knuffel van ons beide en tot morgen!"

Het kost af en toe misschien wat moeite maar we komen er wel. En ik vind het eerlijk gezegd ook wel een lekker veilig gevoel om iedere dag even contact te hebben. Want ze is dan misschien wel 71 jaar jong, maar toch...