Tin

'En wat moet ik dan voor je kopen?' vroeg Peer me een aantal dagen geleden. 'Nou, bloemen natuurlijk! En dan het liefst zo'n groot boeket met allemaal bloemen uit mijn bruidsboeket!' Naast me werd zorgelijk gekeken. 'Champagnekleurige rozen, blauwe disteltjes, blauwe klokjes...' somde ik voor hem op.

Gisteravond, klokslag twaalf uur, was het zo ver. Het was 31 mei 2006. En Peer en Donder waren precies tien jaar getrouwd. Hoera!
'Wil je een cadeautje?' vroeg Peer naast me. We lagen al in bed maar waren nog wèl wakker. 'Nou, dat lijkt me wat,' zei ik handenwrijvend. Hij sprong uit bed, liep de logeerkamer in en kwam terug met precies het juiste boeket. 'Wow!' riep ik uit, 'ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat jij al die bloemen zou onthouden.' Peer keek me aan met pretogen. Ik moest dus wel doorvragen. 'Je hebt het niet onthouden?' gokte ik.

En toen kwam het verhaal. Dat hij onze bloemiste had gevraagd of zij nog wist welk boeket ze tien jaar geleden voor me gemaakt had. Nou hebben we een geweldige bloemiste maar in de afgelopen tien jaar heeft ze natuurlijk tientallen en misschien wel honderden bruidsboeketten gemaakt, ze wist het dus niet meer. Maar Peer zou Peer niet zijn... hij sleepte ons enorme trouwalbum mee naar de bloemist en liet haar de foto's zien. Gisterochtend ging ze naar de veiling om precies de goede bloemen te halen. De blauwe klokjes waren niet te krijgen, daar zocht ze een prima vervanging voor. En zo kreeg ik, afgelopen nacht om 12 uur, mijn trouwbloemen in een mega-boeket. Omdat tien jaar best heel bijzonder is.

En toen ik vanochtend op mijn werk kwam was het ook heel bijzonder. Gisteren hadden we het er nog over gehad, wat dat dan was, tien jaar getrouwd? Was dat een blikken huwelijk? Of plastic? Of papier? We wisten het niet. Tot vanochtend. Want toen ik ons kantoor binnenstapte bleek dat collega S. met grote letters een spanddoek geprint had. Hij hing aan onze dossierkast. 'Gefeliciteerd met je Tinnen Bruiloft' was er te lezen. Ik vond het helemaal geweldig, dat spandoek. Maar nou hou ik, eerlijk gezegd, helemaal niet zo van tin. Dus als u het niet erg vindt ga ik door voor zilver!