Piñata

Het bruidspaar van vandaag wilde graag geld als cadeau. En dus gingen we hersenstormen over hoe we dat geld zouden aanbieden. Want alleen geld in een envelopje, zoals door het paar werd voorgesteld op de uitnodiging, kán natuurlijk wel maar echt leuk is het niet.

Uiteindelijk vroeg één van de collega's: 'Waar gaan ze eigenlijk naar toe op huwelijksreis?' We zochten het op en het antwoord was 'Mexico'. In mijn hersens begonnen radertjes te draaien... Mexico... had ik daar niet eens iets over op TV gezien? 'Hee, volgens mij hebben ze daar iets met cadeautjes verpakken in papier maché en dat voorwerp moet de ontvanger dan geblindoekt stukslaan en dan dondert alles er uit, cadeautjes, confetti, wat je er maar instopt.' Ik Googelde even op het internet en kwam ook op de naam van het ding; Piñata. We hadden het verpakkingsmateriaal gevonden!

Ik bood aan hem te maken. Ik hou wel van dat soort klussen en bovendien heb ik een kerel thuis die arbeidstherapeut is, hij weet dus ook wel wat van knutseltechnieken. Dinsdagavond begon ik -persoonlijk begeleid door mijn eigen Peer- met een ballon, kranten en behangsellijm. Gisteren was hij af. De bol is gevuld met confetti. Nou ja, confetti, we hebben op kantoor gewoon een rondje 'leeg het perforeerapparaat' gedaan en toen hadden we een hele zak vol. Verder zitten er weggeefcadeautjes in voor de kinderen (fluitjes, balletjes, rateltjes...). En dan nog vijf kleine bundeltjes geld, voor het bruidspaar zelf.

Ik ben niet ècht tevreden over de piñata moet ik zeggen. Wat ik in mijn hoofd had kwam niet bepaald uit mijn handen. Maar ach, ik maak me er niet druk om. Hij wordt immers toch stukgeslagen vanavond en het feest zal er niet minder om zijn lijkt me.

PS: het verven van de schoenen is bijzonder goed gelukt. Maar toen ik de reactie van Taaldoos las op mijn vorige logje dacht ik 'laat ik ze ook nog even passen na het verven'. Tja. Oei. Dat viel niet mee. Maar na alle moeite doe ik ze lekker toch aan. Dan maar strompelend naar huis vannacht. ;-)