Taal, toal, taol

Taal is een bijzonder iets. Je gebruikt het iedere dag. Vaak zonder er bij na te denken. Soms zoekend naar woorden. Maar meestal kom je er wel uit. Geen probleem.

Vanavond ging ik met collega Kronkels en haar moeder naar een avond van de Groninger Taal. Er was een schriefwedstried (schrijfwedstrijd) geweest. En vanavond was de priesoetlangen (prijsuitreiking) in de bibeltaik (bibliotheek) van Hoogzáánd (Hoogezand). Vorig jaar gingen we ook met z'n drietjes en dat was erg gezellig.

Alleen het begin was, net als vorig jaar, taaltechnisch even moeilijk.
Met Peer spreek ik Nederlands.
Van oorsprong ben ik echter een echte Drent en met mijn naaste familie spreek ik dan ook Drents. Altijd.
Met Kronkels, die Groningse is, spreek ik op kantoor Nederlands.
Kronkels spreekt met haar moeder Gronings.
En als je dat dan allemaal samenvoegt dan is het even zoeken naar de voertaal...

'Wie proat'n Grünnigs hor. Met 'n vleugie Drénts!" verklaarde Kronkels toen ik daar vanavond binnenstapte. En zo geschiedde. Zij spraken Gronings, ik sprak Drents, en tot onze grote verbzaing sprak één van de leden van de taalcommissie met wie we in de pauze even spraken aleen maar Nederlands.

Het was hoe dan ook een taalrijke avond. Met als slagroom op de taart een optreden van de Groninger zangeres Agnes Woltjes die, zoals ze werd aangekondigd, een 'stim as een klokke het' (een stem als een klok heeft). En dat was absoluut waar. Ik heb mie dan ook biezunder vernuuverd doar in bibeltaik van Hoogzáánd.