Vakantie?

Naast het feit dat Peer een schat van een zus heeft, heeft hij ook nog een broer. Broer woont al heel lang in Spanje en het contact is, hoe zal ik het zeggen, bijzonder moeizaam. Broer is niet bepaald de gemakkelijkste man van de wereld. En in het verleden, met name rond de zorg om Peer z'n moeder die ook in Spanje woonde, zijn er heel veel schrijnende conflicten geweest. Nadat moeder was overleden was het contact dan ook bijna helemaal weg. Peer z'n zus onderhield contact via af en toe een brief of een kaart en dat was het dan wel.

En nou is hij ziek. Heel ernstig ziek. Dat weten we natuurlijk al een tijdje en sinds afgelopen kerst is er wat vaker telefonisch contact om te vragen hoe het met hem gaat. Dat contact verloopt nog steeds zeer moeizaam maar wordt wel, van beide kanten, gewaardeerd.

Een aantal weken geleden alweer gaf broer aan dat het heel erg slecht met hem gaat. De woorden kwamen met moeite. Hij sprak over pijn, niet meer kunnen lopen en vooral ook over laatste zaken die afgehandeld moeten worden. Familiestukken waarvan hij graag wil dat ze in de familie blijven. Of we niet wilden overwegen naar Spanje te komen. Zodat we hem konden helpen met het uitzoeken van die lastige zaken. Zodat we hem nog één keer konden zien. Zodat we, laten we het maar ronduit zeggen, afscheid konden nemen. We begonnen dus te overwegen. Gaan we wel, gaan we niet? Gaan we voor hem? Voor onszelf? Willen we dit wel na alles wat er in het verleden gebeurd is? Lastige kwesties. Het kostte ons alledrie veel energie.

Gisteren hakten we de knoop door. We gaan wel. Wij waren al van plan om tijdens onze zomervakantie, in juni, naar Zuid Frankrijk te gaan. Peer z'n zus Els zit daar dan ook, ze gaat een tijdje naar vrienden die daar een huis hebben. En zo besloten we onze caravan daar achter te laten, met z'n drieën in de auto te stappen en naar de Costa Blanca te rijden. Omdat het toch je broer is. En omdat hij, mede vanwege dat lastige karakter van hem, helemaal niemand anders meer heeft.

En dus zat ik zojuist weer achter de toetsen van de laptop en boekte een kamer in het Formule1 hotel van Barcelona voor de heenweg (wij zijn nou eenmaal geen types die 1100 kilomter op één dag doen), ik boekte ook een Appartement in Benidorm, en een kamer in het Formule1 Hotel op de terugweg. Dan blijven we twee nachten in Barcelona. Zodat we ook nog een dag de stad zelf kunnen bezoeken. Opdat het nog een beetje als vakantie zal voelen. Want het voelt, op dit moment althans, wel, maar niet als vakantie.