Menig kapper kan zich er zijn hoofd over breken; roos of luis. Beide niet echt fijn om in je haar te hebben. Bij mij is het anders. Mijn roos heeft luis. En niet zo'n beetje ook!De roos kreeg ik op 7 mei van mijn neef en zijn vriendin. Een prachtige roze struikroos was het. Ik plantte hem in mijn nieuwe voortuin en hij begon meteen te bloeien. Aan 1 stuk door. Tientallen bloemen bloeiden ons tegemoet. We bleven ons er over verbazen. Er was niet veel voor nodig, ik gaf af en toe wat water en haalde trouw alle dode bloemen weg en hij bloeide, bloeide en bloeide maar door.
Toen we op vakantie gingen hield ik mijn hart een beetje vast. De roos woonde nog niet zo lang in onze voortuin. Had hij zich voldoende geworteld om drie weken zonder mijn zorg te overleven? Zaterdagavond kwamen we heel laat thuis, in het donker. Maar zondagochtend ging ik meteen kijken. Raar... geen bloemen meer? Wat was dat nou? Ik ging op mijn hurken zitten om de boel eens goed te bestuderen. En toen zag ik ze; de luizen. Tientallen zaten er op. De roos vond het niet fijn. De mieren wel, die liepen af en aan.
'Misschien vreten die mieren de luizen wel op,' zei ik tegen mijn moeder aan de telefoon. 'Nou kind, reken daar maar niet op hoor, mieren melken luizen, ze halen er een stof uit of af, maar ze doden ze niet, dat gaat dus niet lukken!'
Ik ben best een vredelievend mens, diervriendelijk ook wel. Ik zal een spin eerder buiten zetten dan doodmaken. Maar dit was the limit! Ik liet toch zeker niet mijn prachtige roos vermoorden door een stel van die kleine kriebelbeesten? En dus trok ik ten strijde. Ik overwoog even om zelf een mengsel te maken van spiritus, zeep en water. Maar dat moest dan ook weer in een sproeiding en die had ik niet dus kocht ik een bus met anti-luis en besproeide de hele roos er mee. En nu maar hopen dat ik over enige tijd weer een struik vol roze rozen heb staan...
8 opmerkingen:
Lieveheerstbeestjes...
Wij hadden een prachtig boompje, midden in onze tuin. Hadden. Voltooid verleden tijd. Opgevroten door de luizen. Klootebeesten. Kill and attack, op volle kracht vooruit! Power to the roses!
@Struikel: het is zo verdomd moeilijk om lieveheersbeestjes op hun plek te houden. Daar heb ik geen tijd voor hoor! ;-)
He hoi, ik weet zeker dat de mieren de luizen opvreten hoor: dat doen ze namelijk ook ieder jaar op onze wilg en dit jaar ook op het olijfboompje. Het zit, (de blaadjes zijn er amper), stikvol luis, daarna komen er hordes mieren die langsdenderen.... en daarna zijn de luizen verdwenen en groeien de blaadjes weer gewoon zoals het hoort. Mam weet daar mooi niks van.... die heeft geen wilg tenslotte ;-) !
Groet'n, JeZus
De titel van je logje deed vermoeden dat er een romantisch verhaal over een Hollandse schone en een Zuid-Amerikaanse macho zou volgen.
Jammerrrr ... het ging over vieze beestjes!
Och, wat jammer nou... Ik had achter eentje staan met hele mooie witte rozen. Ik heb hem laatst naar de voortuin verhuisd en wat dacht je... niets. Volgens mij is ie niet meer... Snif.
Bij ons helpt die mengeling van groene zeep, spiritus en water. Maar staat je rozenstruikje misschien op de tocht? Dan heb je veel sneller last van die akelige luizen. Wellicht in je tuin verplaatsen?
Een reactie posten