In de sportschool is het meestal niet druk op de tijd dat wij er sporten. Er zijn altijd een paar mannen met e-nor-me spierballen. Zij hebben van die rare handschoentjes aan. Het zal wel zijn om de grip te verstevigen op al die fitnessapparaten maar het ziet er vreemd uit. Verder zijn er altijd een paar oudere jongeren of jongere ouderen. En dan is er Het Magere Meisje.Ze is er altijd. Of we nou om vijf uur binnenkomen of later, of we er nou op woensdag zijn of -zoals we soms doen- op dinsdag. Als we binnenkomen staat ze al op de crosstrainer of de loopband en dan is ze al drijfnat van het zweet. En als wij, na een uur redelijk hard werken, onszelf kreunend naar de bovenverdieping hijsen omdat daar de kleedkamers zijn, dan is ze nog bezig. Crosstrainer, loopband, buikspieroefeningen, steps, crosstrainer. Alsmaar door. En in een tempo!
Ik noem haar het Magere Meisje maar eigenlijk zou ik haar het Extreem Magere Meisje moeten noemen. Ze kleedt zich in kindermaatjes en haar armen bestaan alleen uit botten. Haar benen zijn niet te zien maar ook daar vast geen vet. En vandaag zag ik dat haar trainingsbroek, toch al niet het grootste exemplaar, bezig is af te zakken. Ze wordt dus nóg magerder. En het hield al niks over.
Ze is verslaafd aan twee dingen, zo denken we. Endorfine én afvallen. Maar ze wil teveel endorfine en teveel afvallen vrees ik. En overal waar 'te' voor staat is niet goed, zo zei mijn oma altijd. Tenzij te-vreden. Maar ik geloof niet dat ze dat is. Ze kijkt in ieder geval niet tevreden. Eerder bozig, verbeten, alsof ze ergens tegen vecht. En ik denk dat ik wel weet wie haar tegenstander is.
6 opmerkingen:
Laat me raden: zij zelf? Maar wie gaat meisje wakker schudden?
Heel erg voor dat meisje. Maar weet jij echt tegen wie ze vecht? Ik weet alleen dat het een van de moeilijkst aan te pakken aandoeningen is. Ik hoop dat iemand haar de juiste hulp biedt voordat ze zichzelf onherstelbaar heeft verwoest. Wist je dat er ook vrouwen zijn die al 25 jaar anorexia hebben en er ondanx jaren behandeling nooit werkelijk vanaf komen?
@Taaldoos: ik denk dat ze tegen zichzelf vecht. Iedere dag weer. En dat je geen moeilijker tegenstander kunt hebben. Zeker niet met een dergelijke aandoening.
Jammer dat ze ooit in die situatie is gekomen. Want er uit komen is een van de moeilijkste dingen die er bestaan.
Een grote vijand, dat Anorexia. Tijdens mijn studie geleerd over allerhande eetstoornissen, maar Anorexia steekt qua 'ernst' met kop en schouders boven de rest uit. De meeste zelfmoorden, overlijden door ondervoeding, en de minste kans op genezing... helaas. Ik vind het rot, voor het meisje en haar familie. Ook omdat ik nu weet dat het niet zo sterk door de 'maatschappij' bepaald is, maar dat er wel degelijk afwijkende biologische systemen afwijken waardoor het meisje anorexia krijgt. In feite dus buiten haar schuld om... als je ooit al echt van 'schuld' kan spreken.
Ze vecht niet echt tegen de kilo's. Da's slechts het enige tastbare waar ze tegen vechten kan. Anorexia en varianten zijn dekmantels voor andere problemen. Afvallen lijkt hier het enige wat ze zélf in de hand heeft. En haar grip is stevig...
Een reactie posten