Bertje

Nietsvermoedend sloeg ik vanochtend, onder het genot van een kopje koffie, mijn digitale krant open. Klik. Lees. Klik. Lees. Klik...

Een 'Aaaaaahhhh!!!' ontsnapte aan mijn lippen. Ik zette mijn koffie weg en greep de telefoon.
'Theater de Tamboer, goedemorgen...'
'Met Dondersteen, goedemorgen. Zijn er nog kaarten voor Bert Visscher?'
'Ja hoor!'
'Echt waar?!?!' We hadden tenslotte, in het verleden, al vaker veel moeite gedaan en ook al heel vaak achter het net ge-visscher-d.
'Ja hoor, echt waar,' klonk het lachend. 'Welke dag heeft uw voorkeur?'
'En ik kan nog kiezen ook?' Het is werkelijk jammer dat er niemand bij me in de kamer was. Mijn gezichtsuitdrukking had vastgelegd moeten worden voor het nageslacht.
'Ja, u kunt nog kiezen.'
'Nou, doe dan maar vrijdag 2 juni. Vier kaarten als het kan.'
'Dat kan hoor, u zit op rij negen.'
'Rij negen. Dat is zo goed als vooraan,' bedacht ik me met een gelukzalige blik in mijn ogen.

Gesprek nummer twee. Ik belde naar mijn werk:
'Hallo met Donder, mag ik Kronkels even van je?'
Ik werd doorverbonden met collega Kronkels die vandaag wel moet werken...
'Hee Kronkels, wat doe je vrijdag 2 juni?'
'Nou eh... dan moet ik werken.'
'En 's avonds?'
'Eh... niks bijzonders?'
'Nou, hou dat niks bijzonders maar vrij dan. Ik heb een kaart voor je voor Bert Visscher.'
'Nee?!? Echt waar? Dat meen je!!'
'Kom je dan hier eten? Dan gaan we daarna met z'n vieren richting Hoogeveen.'
'Wie gaan er nog meer mee?'
'Nou, neefje Jaap natuurlijk.'
'Uiteraard!' Kronkels kent het verhaal van de - in het verleden- niet gekregen kaarten als geen ander.
'En Peer natuurlijk.'
'Okee. Gezellig. Leuk. Top!'

Gesprek nummer drie:
Mijn neef Jaap klonk alsof hij door drie vrachtwagens was overreden toen hij uiteindelijk de telefoon opnam.
'Gut kerel, bel ik je wakker? Het is half elf!'
'Jaaa... (gaap), ik was vrij vandaag en dacht dat ik eens lekker uit kon slapen.'
Neef Jaap was niet meteen dolblij met dit telefoontje van zijn tante Dondersteen.
'Oh, nou ja, ik heb wél heel goed nieuws.'
'Oh...' (Nog steeds niet echt geïntresseerd.)
'Ik heb een kaartje voor je... (dramatische pauze)... voor Bert Visscher!'
En wakker was neef Jaap.
'Nee? Echt waar?!?! Wanneer!? Vet-cool!!'
Ik zag hem bijna door z'n bed stuiteren.
'Vrijdag 2 juni. Kronkels gaat ook mee. Kom jij hier dan ook eten? Dan gaan we daarna met z'n vieren richting Hoogeveen'.
'Hart-stik-ke goed man! Maar welke voorstelling is dit dan?' Als rechtgeaarde Visscher-fan was hij verbaasd. Want de laatste voorstelling van Bert hadden we immers al gezien.
'Het is een try-out voor zijn allernieuwste voorstelling.'
'Be-ter!'

Gesprek nummer vier, ik belde met het werk van Peer:
'Goedemorgen met Peer.'
'Hee, hallo, met mij. Ik moet wat bekennen. Ik heb zomaar iets gekocht. Een impulsaankoop zeg maar...'
'Wat heb je dan gekocht?' vroeg Peer.
'Vrijdag 2 juni, De Tamboer Hoogeveen, kaarten voor Bert Visscher!'
'Yes!' klonk het vanuit de telefoon.
'We gaan met z'n vieren. Kronkels en Jaap gaan ook mee.'
'Helemaal geweldig. Oh... Bert Visscher! We gaan naar Bert Visscher!'
Peer z'n dag kon niet meer stuk.

Het is zo leuk om mensen blij te maken. Misschien is dat wel het aller-aller-leukste van het hele verhaal. Alhoewel.... We gaan naar Bert Visscher! Yee-ha!

*doet dansje door de kamer*