Storten

Het was best een mega-klus. Al onze oude dossiers, die met ordner en al ooit naar de kelder waren verhuisd, moesten omgezet worden in archiefdozen. Afgelopen vrijdagmiddag waren Kronkels en ik er de hele middag zoet mee. En al doende kwamen we er achter dat we heel erg veel ordners overhielden. Toen alles was omgezet in dozen begonnen we de ordners te sorteren op 'her te gebruiken' of 'weg te gooien'. En aan het eind van de dag waren er toch zeker een kleine honderd ordners rijp voor de vuilnisbak. Tja, en zo groot is de vuilnisbak op ons werk niet.

Er werd besloten dat we ze wel naar de stort konden brengen. En dus reed ik vandaag de Dondermobiel voor en gooide de achterklep los. Kronkels en ik stouwden de 'wagen' tot aan de nok vol met oude orders en reden toen naar de gemeentewerf. Daar aangekomen ging de milieupas in de automaat, werden we gewogen (oei) en mochten we het terrein oprijden. Bij de stortkoker zaten twee gemeentemedewerkers op een bankje in de zon. Hun knal-oranje overalls verblinden me bijna toen ik de auto naast ze neerzette.

'Heren, wat zitten jullie daar prachtig, zo in het zonnetje!'
'Ja hè, dat vinden wij nou ook. Wat komen jullie brengen?'
'Ordners, heel veel ordners. Kijk maar, een hele auto vol.'
'Zo hee, wat jammer dat Andries er vandaag niet is, hij is dol op ordners.'
'Nou, deze zijn niet meer te gebruiken hoor, het mechaniek is stuk, waar kunnen we ze dumpen?'
De mannen wezen op de stortkoker en bleven, bij gebrek aan een hark of schoffel, maar gewoon op hun bankje hangen.

Kronkels en ik gingen aan de slag met het uitladen van de Donder-station-mobiel. Ondertussen babbelden we met de beide, oh zo hardwerkende, gemeentemannen. Over de bommelding die vandaag pal voor onze neus in het gebouw tegenover ons plaatsvond. Spannend hoor! Of er ook TV bij aanwezig was, wilden ze weten. Dat konden we bevestigen, de lokale zender stond met de neus vooraan.
'Nou, wij willen met jullie ook wel op TV hoor,' zei de ene man in oranje overal tegen ons.
'Dan zal je toch echt eerst iets aan je outfit moeten doen,' zei ik, 'want deze kleur trek ik écht niet!'

Even later reden we de weegbrug weer op. En daar bleek dat we in slechts een paar minuten 45 kilo lichter waren geworden. Zo snel ben ik nog nooit afgevallen! :-)