In mijn computer zit een mapje met de titel 'muziek'. En in dat mapje zitten 51 nummers die ik geweldig vind. Zo af en toe pluk ik daar 18 nummers uit en die zet ik op mijn MP3-speler. Ik heb geen I-pod of een ander duur ding met megaveel MB's. Ik heb een simpel spelertje van 29 euri en die doet het harstikke goed! En als ik eenmaal alle 18 nummers gehad heb, of ik ben ze zat, dan zet ik er weer nieuwe nummers op.Vanochtend, toen ik er heel erg aan toe was om de bovenverdieping eens grondig schoon te gaan maken, bedacht ik me dat ik wel wat muziek in mijn oren wilde. Maar waar was de speler gebleven? Oplettende lezers is het inmiddels wel al opgevallen; ik vind muziek wel leuk maar daar houdt het dan ook wel bij op. Zo af en toe de MP3-speler aan, een CD'tje in de auto of de radio aan op mijn werk vind ik zat. Maar waar was ik? Oh ja, de speler. Hij lag niet waar ik hem verwachtte en na lang zoeken vond ik hem in het nachtkastje van Peer. Hoe komt het toch dat dingen zichzelf verplaatsen naar plekken waar je ze helemaal niet zou verwachten?
Ik hing het ding om mijn nek, plugte de oortelefoontjes in en drukte op play. 'Stairway to heaven' klonk in mijn oren. Vreemd. Ik zou toch hebben durven zweren dat ik die niet bij mijn favo's had staan! Ik sloeg aan het opruimen en zong ondertussen lekker hard mee. Led Zeppelin was klaar met het nummer, even stilte en toen... 'Nights in white satin'... Huh?? Nou wist ik het zeker, dit was wèl mijn speler maar niet mijn playlist! Ik besloot me te laten verrassen en luisterde verder. De Beatles kwamen voorbij (Heeeeeey Jude..), Clapton (altijd goed) en de Roling Stones. 'Angie...' zong Mick in mijn hoofd. 'Eendje, eeeeeheeeendje... ' zong ik mee.
De lijst ging maar door. Moody Blues, Pink Floyd, Procol Harum... Ik werd er steeds vrolijker van. Allemaal lekkere nummers. Allemaal nummers die weliswaar niet in mijn favorieten stonden maar er, na het soppen, heel vlot naar toe gehaald werden. Zo van de speler, floep!, in de computer. Ik hussel ze door mijn 'eigen' playlist en vraag dan Peer of hij er een CD-tje van wil branden. Kunnen we er lekker samen naar luisteren als we die 2.500 kilometer afleggen richting Spanje. En hij protesteert vast niet. Want ik heb toch zeer sterk het vermoeden dat hij ook degene is geweest die al deze nummers op mijn speler heeft gezet. Laten we eerlijk zijn; Noes kan het niet gedaan hebben!
7 opmerkingen:
Hmmm. leeftijd/generatiegenoten verraden zich overal...
(Als ik heel eerlijk ben luitser ik niet zoveel meer naar die héél oude muziek)
Weet je meteen een kadootje voor zijn verjaardag/sinterklaas/kerst!
Klinkt alsof Peer (en jij dus ook) dezelfde smaak heeft als ik :)
Nu wil het geval dat ik tegen mijn gewoonte (ben niet hip, koop geen dure gadgets, houd het normaal gesproken bij 'simpel') een heeeeele dure mp3-speler heb gekocht, waar 8GB aan muziek (en bestanden, en foto's...) opgeslagen kan worden... en natuurlijk staan 'jouw' nummers daar ook tussen gehusseld ;-)
Ik denk dat Henny Huisman de nummers er stiekum opgezet heeft...surprise, surprise...
Zeker weten, dat die het niet gedaan heeft? Ze hebben soms rare streken, hoor! ;p
Nice colors. Keep up the good work. thnx!
»
Very pretty site! Keep working. thnx!
»
Een reactie posten