Paasdagimpressies

Weet je wel zeker dat je vandaag wilt gaan fietsen?' vroeg Peer me vanochtend. Toen ik buiten kwam voelde ik precies wat hij bedoelde. Een nare, harde, koude wind sloeg recht in mijn gezicht. 'Nou, eh... dan toch maar met de auto?' zei ik grijnzend.

Op de jaarmarkt in Diever slenterden we langs de kraampjes. Ik zag een prachtige Belg in het weiland. Lammetjes in een boomgaard. Vrolijke mensen die alle tijd van de wereld hadden. We namen géén loempia'tje, géén ijsje, en ik nam zelfs géén kersen op de wafel. De wafels zelf konden we echter niet weerstaan die roken zo lekker...

Op de kermis van Diever zaten hele kleine hummeltjes in de draaimolen. De snelheid van de molen was stapvoets bij te houden maar de kinderen wisten zeker dat ze vlogen, zo hard als de wind. En uit de schoorsteen van het locomotiefje kwam echte rook.

Bij het schuifspelletje kochten we 18 muntjes voor 2,50. Elk negen kansen om iets over het randje te kieperen. Ik won een tegoedbon van 250 punten. Wow. Twee-honderd-vijftig punten! Wat zou je daar wel allemaal niet voor kunnen krijgen. Nou, eh... een fluitje of een mini-discobal. Je kon natuurlijk ook doorspelen, doorspelen, doorspelen voor nog andere plastic rotzooi. Ik koos dus maar voor de discobal en gaf hem aan Peer. Kan hij mooi aan de spiegel hangen in z'n auto.

Terug reden we over Appelscha. En we gingen weer, voor de zoveelste keer, de fout in. Op de één of andere manier lukt het ons nooit om in één keer door Appelscha te rijden. Altijd komen in zo'n nieuwbouwwijk terecht met woonerfjes die dan altijd naadloos overgaan in doodlopende straatjes. Vast heel leuk, als je er woont.

In Veenhuizen zag ik opeens het strokasteel. 'Kunnen we daar even naar toe?' vroeg ik Peer. We sloegen af en ik maakte een foto. Het is een indrukwekkend groot ding, dat kasteel. Jammer dat de zon net verdwenen was.