Hidcote

'Eh... mag ik u wat vragen?' vroeg ik de man die op zijn hurken tussen de plantjes zat.
'Natuurlijk mevrouw.' Hij kwam moeizaam overeind, want hij was beslist de jongste niet meer, en liep op ons af.
'Ik zoek de Munstead Strain,' zei ik, 'maar ik kan hem niet vinden.'
Hij dacht even na en wees toen naar de overkant van het pad.
'Maar weet u dat wel zeker, dat u de Munstead wilt?' vroeg hij me.
Ik keek vragend.
'Kom maar even mee...' En daar ging hij. Naar een ander gedeelte van de kas.
'Kijk, deze, die verkopen we het allermeest. Hele mooie, sterke planten zijn het. De Hidcote. Ik kan ze echt aanraden!'
Ik keek naar de plantjes, waar natuurlijk nog geen bloemetje aan te zien was, en besloot de man op zijn woord te geloven.
'Hoeveel moeten er dan op een vierkante meter?'
'Ach... een stuk of acht, negen. Dat is genoeg. En volgend jaar maart tot op zo'n stukje terugsnoeien hoor!' Hij gaf met z'n duim en wijsvinger de hoogte aan die de lavendelplant volgend voorjaar moet hebben.
'Nou, doe mij er dan maar negen,' zei ik.
Hij ging weer moeizaam door z'n knieën en zei: 'Ik zal er de mooiste voor u uitzoeken mevrouw!' En dat deed hij beslist. Ik vroeg me nog wel even af wie dan de minder mooie plantjes uiteindelijk zou krijgen maar ach, dat is mijn probleem niet. Toch?

'En dan zoek ik ook nog een roos, voor tussen die lavendel,' zei ik. De man ging ons voor naar een ander gedeelte van de enorme kas en adviseerde ons over rozen. De roos die ik uitzocht was 'wel mooi mevrouw... '. En toen stopte de zin. Ik begon te lachen en zei: 'Maar...??'
'Tja, hij bloeit maar heel erg kort, ik vind dat altijd een beetje jammer, doe je het hele jaar je best om die roos mooi te krijgen en dan, na een paar bloemen, in een paar weken, weg bloei.' Ik moest hem gelijk geven en ging dus met een andere roos richting kassa. Onderweg graaide ik nog even twee Aubretia's mee. Mijn absolute bodembedekkersfavoriet.

'Wilt u misschien een kopje koffie?' vroeg de tuincentrumploeg toen we langs hun koffiehoek kwamen. We bedankten. We hadden nog een heel programma voor de boeg.

En helemaal aardig werd het bij de kassa. Negen lavendelplanten, twee rozen én twee Aubretia's. 'Dat is dan € 10,50 mevrouw,' zei de man achter de kassa. 'Nee, dat kan echt niet kloppen,' zei ik, overtuigd van mijn gelijk. Want dat kon toch niet kloppen? Dertien planten voor tien euro? Hij rekende het me voor. 'De vaste planten zijn € 0,50 per stuk, keer 11 is € 5,50. Eén roos van drie euro en eentje van twee. Dat is samen toch echt € 10,50!'

Hij had gelijk. En mij rest dus nog maar één ding. Reclame maken. Woon je hier in de buurt en zoek je tuinplanten? Ga naar Oranje. Dat is een heel klein dorpje, zeg maar gerust gehucht, midden in het Drentse land. Aan het Oranjekanaal. Er zit een groot speelcentrum, speelstad Oranje geheten. Daar moet je, tenzij je kleine kinderen hebt, niet zijn. Maar daar schuin tegenover... daar zit Tuincentrum Voortman. En daar zijn ze aardig, deskundig én spotgoedkoop! En tot overmaat van plezier verkopen ze er ook nog heel veel geweldige woonaccesoires.

En als alles meezit (lees: als het vanmiddag droog blijft) komt de voortuin nog af ook. Hoera!

EDIT:
Het bleef droog!

Links de situatie zoals het gisterochtend nog was en rechts zoals het nu is. Het ziet er nog wat 'tuttig' uit. Maar als de planten eenmaal aangeslagen zijn komt het helemaal goed. En ik verstopte, als verrassing voor onszelf, ook nog een hele zak zomerbollen in deze tuin. Dat wordt dus dubbel genieten straks.